- robić z kogoś wariata
- де́лать из кого́-л. посме́шище; дура́чить кого́-л.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
robić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, robićbię, robićbi, rób, robićbiony {{/stl 8}}– zrobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wytwarzać coś, wykonywać coś, wyrabiać, przyrządzać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
robić — 1. Mieć co robić «mieć dużo zajęć, obowiązków»: (...) odbiorców przesyłek i przekazów pocztowych jest bez liku – listonosze mają co robić. SN 14/01/1999. 2. Nic sobie nie robić, niewiele sobie robić z kogoś, z czegoś «lekceważyć kogoś, coś»:… … Słownik frazeologiczny
wariat — m IV, DB. a, Ms. wariatacie; lm M. wariataci, DB. ów pot. «człowiek umysłowo chory» Cichy, spokojny, nieszkodliwy wariat. ∆ Dom wariatów; szpital (dla) wariatów «szpital psychiatryczny» ◊ Kiepski wariat «człowiek trochę niespełna rozumu (czasem… … Słownik języka polskiego
wariat — 1. pot. Jechać, pędzić, biec jak wariat «jechać, biec bardzo szybko»: Wjeżdżam do osady, a tu naprzeciw pędzi jak wariat czerwony golf. M. Bielecki, Dziewczyna. 2. Latać, biegać, jeździć jak szalony, pot. jak wariat «poruszać się z pośpiechem,… … Słownik frazeologiczny
zrobić — 1. Coś zrobiło swoje «coś dało spodziewany rezultat»: Pochlebstwo zrobiło swoje. Z oczu gospodyni znikła nieufność, a na jej wargach pojawił się niedowarzony uśmiech. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Ktoś dużo, tyle itp. dla kogoś zrobił «ktoś okazał komuś … Słownik frazeologiczny
gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… … Słownik frazeologiczny
wariat — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. wariatacie; lm M. wariataci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mężczyzna chory umysłowo; obłąkany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Agresywny wariat. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
strugać — ndk I, strugaćam, strugaćasz, strugaćają, strugaćaj, strugaćał, strugaćany, rzad. IX, strużę, strużesz, struż 1. «ścinać z czegoś ruchem prostoliniowym podłużne wióry, żeby wygładzić powierzchnię lub nadać czemuś odpowiedni kształt; ociosywać»… … Słownik języka polskiego